عَظُمَ یا سَیدی اَمَلی وَسآءَ عَمَلی فَاَعْطِنی مِنْ عَفْوِکَ بِمِقْدارِ اَمَلی وَلا تُؤاخِذْنی بِاَسْوَءِ عَمَلی
وقت توبیخ نبین زشتی اعمالم را
وقت بخشش بنگر کثرت آمالم را
با تعمد دم در ماندم و داخل نشدم
تا که جویا بشوی لحظه ای احوالم را
با نظر سوی گناهان خودم، داد زدم
عفو کن این همه گستاخی و جنجالم را
کرمت زود رسید و به طمع افتادم
چشم پوشی بنما دوزخ افعالم را
زیر و رو کن دل من را، خبری در پیش است
خوانده ام قبل نبأ، سوره ی زالم را
با تسامُح، حسناتم دو سه مثقال شود
جلوه ای بخش خدا این دو سه مثقالم را
من زمینگیر گناهم، نجفم را بده زود
تا بمالم به حرم گوشه ای از بالم را
پیشکش کرده ام از روز ازل بهر حسین
پدر و مادر و جان و تن و اموالم را
باز هم لطف کریمانه ی موسی الکاظم
می دهد روزی پر برکت یکسالم را
جان فدایش که غریبانه میان زنجیر
گفت باید چه کنم درد سیهچالم را؟!
رد شود داغ جهان از جلوی چشمانم
تا تکانی بدهم ساق لگدمالم را
محمد جواد شیرازی
درباره این سایت